کاش باهردل، دلی پیوند داشت
هر نگــــاهی یک لبخند داشت
کاش لبخند هـــــــا پایان نداشت
کاش میشد ناز را دزدید و برد...
بوسه را با غنچه هایش چید و برد
کاش دیواری میان ما نبود
بلکه میشد آن طرف تر را سرود
کاش من هم یک قـناری میشدم
در تب آغــــــاز جاری میشدم
باپرستوهـــــا غزل خوان میشدم
پشت هر آواز پنهــــان میشدم
بال در بال کبوتر میزدم
آن طرف ها کمی سر میزدم
کاش هم رنگ تبسم میشدم ، در میان خنده ها گم میشدم
شهر من آن سوتر از پروازهاست
در حریم آبی افسانه هاست
...دشت های سبز
                        وسعت ناب
                                     نسترن ، نسرین ، شقایق ، آفتاب

باز این طرف حـــالم گرفت
...
لحظه پرواز بـــالم گرفت

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: